Murat Tetik - Tanrı'nın Doğumu - Çağların Başlangıcı - PDF Kitap
İnsan, evrensel gerçekleri lokalize edip yerelleştirmeye bayılır. Buna verilecek o kadar örnek var ki... Ortaçağ ressamlarının Hz. İsa ile ilgili resimlerine baktığımızda, Ortaçağ elbiseleri içinde bir Hz. İsa ile karşılaşılır. Etiyopya'nın eski kiliselerindeki duvar resimlerinde Hz. Musa, bir zenci olarak betimlenir. Top- kapı Sarayındaki Hırka-i Şerif e ne denir? Elçi Hz. Muhammed’e ait olduğu iddia edilen bu hırka, nedense Osmanlı giyim tarzı çizgilerini anımsatır. Her insan, gerçekleri kendi koşullan içinde yorumlar. Kendine göre algıladığı gerçekleri aslından uzaklaştırır. Sonra kendine benzer şeyler söyleyenleri anlamamakta ısrar eder. Bu, çatışmaların ve savaşımların temel kaynağıdır. Dinler ve mezhepler tarihi, bunun açık göstergesidir,
Ünlü düşünür Kolophonlu Ksenofes, paganlan şöyle eleştirdi: “Eğer öküzler, kendi tanrılarına yontular yapsaydı, kuşkusuz öküz biçiminde yaparlardı.” Bu söz, insan düşleminin sübjektifliğini ortaya koyar. İlkel insan, tanrıların kendisi gibi insan olduğunu düşündü.
Peki, modem insan, bu kadim gelenekten kurtuldu mu? Evrensel gerçekleri kendine göre yorumlayıp yerelleştirme hastalığı eskiye oranla iyileşti. Ancak bu müzmin hastalığın insanlığı bütünüyle terk ettiği de söylenemez.
0 yorum:
Yorum Gönder