Irvin D. Yalom Din ve Psikiyatri PDF
Irvin Yalom’u yıllar önce Varoluşçu Psikoterapi
(Existential Psychotherapy) kitabı ile tanımıştım.
Yazdıklarına paralel bir kulvarda yol almaktaydım,
ama satırlarıyla anında özdeşleşebilmemin öncelikli
nedeni, anlattıklarının yaşamışlık koktuğunu hissetmiş
olmamla ilgiliydi sanırım. Psikanalitik eğitiminin
bir döneminde Yalom’un ustası konumunda
olan Rollo May’in bu yapıtı dinsel bir kitap olarak
nitelemiş olduğunu, Yalom’un Oscar Pfister ödülü
nü alırken yaptığı ve birazdan okuyacağınız metinle
karşılaştığımda öğrendim.
May’in bu değerlendirmesi bir dizi düşünsel çağ
rışımlar yaşamama neden oldu. Dinlerin ortaya çı
kışını, insanlığın, tarihi boyunca evrene giderek yabancılaşmış
olmasıyla ilintilendirme eğilimindeyim.
İnsanın doğayla, dolayısıyla evrenle mesafesi
arttıkça, inanç sistemlerinin de daha keskin çizgilerle
belirlenmiş hale geldiğini ve sonunda tek tanrılı
dinlerin yaratıldığını düşünüyorum. Çevresindeki
ağaçları kız kardeşleri gibi gören Amerika yerlilerinin
günlerinden bugüne çok zaman geçti ve bu
sürede insan, doğadan uzaklaşmakla kalmayıp, onu
karşısına alarak kendisine dönüşü olmayan bir çıkmaz
sokak yaratmış oldu. Doğadaki diğer varlıklar-
dan farklılaştıkça, içindeki varoluşsal boşluğu da
artan insan, bunun sonucu, ölüm, hayatın anlamı,
özgürlük, soyutlanmışlık gibi varoluş sorunsalları
içinde kaybolmuş bir hale geldi. Üstelik evrenle yeniden
buluşabilmek umuduyla yarattığı inanç sistemlerinin,
çıkar kavgalarının aracı, fanatik olgulara
dönüşmüş olması, onu, evrene yakınlaştıracağı
yerde daha da uzaklaştırmış durumda.
Günümüz insanının doğaya egemen olma çabasında
ona hoyrat ve saygısız davranmasına karşılık,
doğanın yüceliğini kabul etmiş doğa insanı ondan
ürker ve ona saygı duyardı. Amerika yerlilerinin, tarihlerinin
uzak derinliklerinde, her gün batımında
korkuya kapıldıkları anlatılır, ya ertesi gün güneş
yeniden doğmazsa diye. Bugün doğa ve evren hakkında
her zamankinden daha çok bilgi sahibiyiz,
ama bilgi sahibi olmak bilge olmak demek değildir.
Bizler Amerika yerlilerinin ve Avustralya Aborijinlerinin
vaktiyle sahip oldukları bilgelikten yoksunuz.
Doğa insanı, evrenin kavrayamadığı gizemlerine
karşı duyduğu korkunun üstesinden gelebilmek
için Şaman olgusunu geliştirmişti ki bu aynı zamanda,
bazı psikolojik tedavi yöntemlerini de içeriyordu.
Doğa insanı doğadan korkuyordu, doğadan
uzaklaşarak yalnızlaşan bizler ise birbirimizden
korkuyoruz. Günümüz insanının sorunsalları, aslında,
varoluşsal psikiyatrinin de terapötik süreçler
aracılığıyla baş etmeye çalıştığı alanlar. Biz psikiyatristler,
bir bakıma, Şaman arketipinin günü
müzdeki tezahürleri sayılırız ki bu düşünceye en
yakınlaştığım zamanlardan biri Irvin Y alom’la şah-
sen tanışmamızın ilk saatleri olmuştu. Belki de bu
nedenle, “‘Din ve Psikiyatri'” başlıklı bir ödülle
onurlandırılmasını çok doğal karşıladım.
0 yorum:
Yorum Gönder